Endüstriyel Tasarım Eğitiminde “Uygulamalı Yaklaşımlara” Tasarımca Düşünme Pratiğinin Etkisi


Creative Commons License

Narter Ç., Öztürk Demirtaş P., Torum B.

SOCIAL SCIENCES STUDIES JOURNAL, sa.11, ss.290-301, 2025 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Basım Tarihi: 2025
  • Dergi Adı: SOCIAL SCIENCES STUDIES JOURNAL
  • Derginin Tarandığı İndeksler: Other Indexes
  • Sayfa Sayıları: ss.290-301
  • İstanbul Ticaret Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

21. yüzyıl güncel tasarlama eylemi, temel anlamda kullanıcı merkezli bir bakış açısıyla özgün, yaratıcı yinelemeli ve döngüsel bir üretim süreci olarak tarif edilebilir. Tasarım düşüncesi, bir kişiyi deney yapma, maket ve modeller yaratma, geri bildirim toplama ve yeniden tasarım yapma fırsatlarına dahil eden analitik ve yaratıcı bir süreç olarak da ifade edilmektedir. Tasarım süreci özellikle kullanıcıya odaklı olarak ihtiyaç, beklenti ve davranışlara yönelik problemleri anlamak için tasarımca düşünce motivasyonlarına yönelmektedir. Tasarımca düşünme pratiğinin en öncelikli aksiyonu empati kurmak yoluyla kullanıcıyı anlamak ve etüt etmekten geçmektedir. Bunun yanında tasarımca düşünme pratiği birçok farklı tasarım metodunun aksine doğrudan kullanıcıyı merkeze almaktadır. Endüstriyel tasarım eğitimindeki güncel yaklaşımlara baktığımızda çeşitli uygulamalı yaklaşımların tasarımcı adayında yaratığı olumlu etkiler içinde kullanıcı merkezlilik, biçim ile iletişim kurmak ve tasarım ifade yöntemleri sayılabilir. Günümüz tasarım çıktıları daha fazla son kullanıcı etkileşimi içermektedir. Son kullanıcılar için ürünler, uygulamalar ve sistemler tasarlamak için tasarımcılar, tasarım süreci boyunca kullanıcıları tüm süreç aktivitelerine de dahil etmeleri gerekmektedir. Bu makalede endüstriyel tasarım eğitimi kapsamında uygulanan uygulamalı yaklaşımlar incelerek tasarlama süreçlerde tasarımca düşünme pratiğinin etkisi irdelenmektedir. Bunun yanında uygulamalı yaklaşımlarda kullanıcı merkezliliğin nasıl ele alındığı da ortaya konulmaktadır. Bunun yanında güncel endüstriyel tasarım eğitiminin iç gelişmelerine katkı sağlamak da amaçlanmaktadır.

The 21st century contemporary design action can be described as an original, creative iterative and cyclical production process with a user-centered perspective. Design thinking is also expressed as an analytical and creative process that involves a person in experimentation, creating mock-ups and models, collecting feedback and redesigning opportunities. The design process focuses on design thinking motivations in order to understand problems related to needs, expectations and behaviors, especially focusing on the user. The most primary action of design thinking practice is to understand and study the user through empathy. In addition, design thinking practice directly centers on the user, unlike many different design methods. When we look at current approaches in industrial design education, we can see that user-centeredness, communicating with form and design expression methods can be counted among the positive effects of various applied approaches on the designer candidate. Today's design outputs include more end-user interaction. In order to design products, applications and systems for end-users, designers need to include users in all process activities throughout the design process. In this article, the applied approaches applied within the scope of industrial design education are examined and the effect of design thinking practice in design processes is examined. In addition, how user-centeredness is addressed in applied approaches is also revealed. In addition, it is aimed to contribute to the internal developments of current industrial design education.